συναπαιωρούμαι

-έομαι, Α

κρέμομαι μαζί με κάποιον («οὐ γὰρ φησὶ τῷ ἐπὶ ξύλου συναπῃωρημένῳ ληστῇ», Καισάρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀπαιωροῦμαι «κρέμομαι προς τα κάτω, αιωρούμαι»].